Günlerden bir gün...

Ancak en az 1700 yıl önce...

Belki de 3500 yıl önce...

Bir büyücü, Adania adı verilen kentin kralına bir kehanette bulundu:

"Senin güzelliklerin en büyüğünü yılanın sokması ve öldürmesi."

Kral, endişe içinde ve kızını korumak isteyerek, kızını kentin merkezinden geçen nehrin ortasındaki bir adaya gönderdi. Üzüm dolu bir sepet içinde yılanın bu adaya ulaşamayacağını umuyordu. Ancak ne yazık ki, efsaneye göre yılan, adaya ulaşmayı başardı ve kızı sokarak öldürdü.

Bu efsane sonucunda kral, kızının anısını yaşatmak amacıyla nehrin iki yakasını birleştiren bir köprü inşa ettirmeye karar verdi. Köprüyü yaparken kullanılan yapı malzemesine atfen ona "Taşköprü" adını verdi.

Ancak sadece köprü inşa ettirmekle yetinmedi, kızının anısını sonsuza kadar yaşatmak ve eğer köprü bir gün yıkılırsa yeniden inşa edilsin diye köprünün bir ayak içine bir hazine gömdü.