Ελληνικά 
Türkçe (Türkiye) 
Svenska (Sverige) 
Português (Portugal) 
English (EN) 
Όνομα συγγραφέαSustainable Development Association
Εισαγωγή
Έφεσος, Tουρκία. Credit "Minamie's Photo"
Ένας από τους σκοπούς της ερμηνείας είναι να επιτρέψει στις κοινότητες να κατανοήσουν καλύτερα την κληρονομιά τους και να συμβάλουν στην ανάπτυξη και τον εμπλουτισμό της. Οι ερμηνείες απαιτούν διάφορες μεθόδους, μέσα, υλικά, διαχείριση και ειδικές γνώσεις στον τομέα τους. Οι διερμηνείς ενισχύουν την ένταση της συμμετοχής των επισκεπτών στη ζωή που απεικονίζει ο τόπος χρησιμοποιώντας τουριστική εμψύχωση, έργα τέχνης, κοινοτικό θέατρο, αφήγηση ιστοριών, αναπαράσταση ή απλά ερμηνεία της κληρονομιάς από έναν ξεναγό. Ο διερμηνέας δεν χρειάζεται να δίνει οδηγίες, αλλά πρέπει να προωθεί την κληρονομιά και να εμπλέκει τους επισκέπτες στον κόσμο που περιγράφει. Η παρουσίαση πρέπει να τραβάει την προσοχή και να συνδέει την κληρονομιά με τις εμπειρίες των ανθρώπων. Πρέπει να είναι διασκεδαστική, ουσιαστική και καλά οργανωμένη (εύχρηστη και κατανοητή). Οι ερμηνείες πρέπει να ανταποκρίνονται στις ανάγκες ενός ευρέος φάσματος ακροατών και να μεταφέρουν ξεχωριστά θέματα και ιδέες. Η ερμηνεία της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι ένας τρόπος σύνδεσης του παρελθόντος με το παρόν. Βασίζεται στις έννοιες της "επικοινωνίας" και της "εκπαίδευσης", οι οποίες χρησιμοποιούνται για να μεταφέρουν στους επισκέπτες την αξία, την πολιτιστική σημασία και το ενδιαφέρον της εν λόγω κληρονομιάς. Μεταξύ των ιστοριών και των ιδεών που κρύβονται πίσω από την κληρονομιά που προβάλλεται, εμπνέει το κοινό να σκεφτεί και να αναπτύξει τα οράματα και τις ιδέες του για το τι σημαίνει η κληρονομιά γι' αυτό.
Η ερμηνεία της πολιτιστικής κληρονομιάς μπορεί να βοηθήσει τους διαχειριστές στον τομέα του πολιτισμού και του τουρισμού, τα μουσεία, τους χώρους πολιτιστικής κληρονομιάς, τους δήμους, τις τοπικές κυβερνήσεις και τους τουριστικούς προορισμούς να εμβαθύνουν την εμπειρία της πολιτιστικής κληρονομιάς των ντόπιων κατοίκων και των επισκεπτών και να ενθαρρύνουν τους επισκέπτες να ξοδεύουν περισσότερο χρόνο (και χρήματα) στον τόπο τους αντί να εισρέουν και να εξέρχονται χωρίς να έρχονται πραγματικά σε επαφή με τους ανθρώπους και τους τόπους.
